کد مطلب:51965
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
يـكـي از استدلالهايي كه شك گرايان براي نفي و انكار علم انسان به خارج از وجودخود آورده اند اين است كه ; ما هيچگاه به نفس اشياء خارجي دست پيدا نمي كنيم بلكه حداكثر به تصوري از آنها راه مي يابيم لذا نمي توان ادعا كرد كه در خارج واقعاچيزي وجود دارد .
حقيقت علم كشف و پرده برداشتن از واقعيات پيرامون خود است . اگر بپذيريم كه مافقط به اشياء خارج علم پيدا كرده , آنها را تصور مي كنيم , اين در حقيقت يعني مااز اشياء خارج پرده برداشته آنها را كشف مي كنيم . و هيچ كس در باب علم بيش ازاين ادعا ندارد . در ضـمـن آنـكه انسان هيچگاه از تصور حيواني درنده مانند شير كه خود در ذهنش پديد مي آورد وحـشـت نمي كند و پا به فرار نمي گذارد در حاليكه وقتي علم پيدا مي كند كه شيري در خارج به طرف او مي آيد پا بفرار مي گذارد و وحشت وجودش رافرا مي گيرد . آنـچه سبب اين تفاوت مي شود همين است كه در صورت دوم شي ء خارجي سبب پيدايش اين علم در انسان شده است و همين مقدار روشن مي سازد كه در خارج چيزي به نام شير وجود دارد .
تفسير الميزان ج 1
طباطبائي - سيد محمد حسين
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.